Kuchnia w OBIEKTYWIE, a dom w KWIATACH

Kilka tygodni temu nasza kuchnia zamieniła się w bardzo wyfikane studio fotograficzne. Czarodziejka z Green Canoe zwinnie działała swoim wielkim aparatem, Andrew przygotowywał super pyszną zapiekankę z bakłażanów, a ja oczywiście zajmowałam się słodkościami (upiekłam dla sesji kruche ciasto z brzoskwiniami) - wyniki naszej ciężkiej pracy można już oglądać w czasopiśmie wnętrzarskim Moje Mieszkanie (wrzesień 2012). Ale super!!!

To był naparwdę świetny dzień. Podziwiam talent i pracowitość pani fotograf - po sesji byliśmy wykończeni. Pomimo tego, że cały dzień pichciliśmy to nie mieliśmy czasu nawet na kubek gorącej herbaty. Po zakończeniu sesji rzuciliśmy się na jedzenie jak wygłodniałe rekiny ... hmmm ... zapiekanka i ciasto były przepyszne - przepisy będą w artykule. Zapraszam!

*********

Dobrze ... a teraz juz na spokojnie o groszku, który jest bardzo bardzo pachnący. Jak można wogóle żyć bez tego zapachu ... wreszcie po kilku latach zawirowań przeprowadzkowych mam własny groszek pachnący i mogę sobie zbierać obfite bukiety co 2 - 3 dni. Kwiaty obcinam regularnie, ponieważ gdy roślina zacznie już wytwarzać strąki i nasiona, to kwitnienie znacznie się osłabi. Mieliśmy tu na Kaszubach bardzo dużo tropkalnych deszczy tego lata, które wypłukały pewno większość składników pokarmowych z gleby - podsypuję więc mój groszek pachnący granulowanym nawozem kurzym aby pięknie i długo kwitł. Regularnie przywiązuję pędy do wigwamów.

W tym roku mam 3 wigwamy zbudowane z pędów leszczyny i jarzębiny, w przyszłym chciałabym zbudować tunel i obsadzić go groszkiem oraz malutkimi dyńkami 'Jack be Little'. W ogrodzie kuchennym u Księcia Karola mieliśmy takie tunele nad ścieżkami. Miały po 10 metrów długości i więcej - przejście przez tunel porośnięty pachnącym groszkiem jest baaaaardzo przyjemne. A bukietów też sporo! Ale generalnie z jedego wigwamu jak mój można zebrać do 10 bukiecików na tydzień - też nieźle. Groszki świetnie wyglądają w połączeniu z przywrotnikiem ostroklapowym (Alchemilla molis).

Tak wogóle to nie wyobrażam sobie życia na wsi bez możliwości produkcji swoich własnych kwiatów ciętych. Chociażby rabaty z daliami, mieczykami czy kosmosami - albo goździkami brodatymi i szafirkami na wiosnę. Kępki bratków i niezapominajek, które same się rozsiewają w najmniej odpowiednuch miejscach, ale świetnie wyglądają na kuchennym stole czy parapecie -  wykopane i posadzone w starej glinianej doniczce.   Pamiętam gdy byłam małą dziewczynką, mój dziadek Józef przywoził mi od siebie z ogródka małe bukieciki błękitnych szafirków - wtedy niestety nie doceniałam tego słodkiego daru, teraz dałabym bardzo dużo aby mojego dziadka z wiązanką drobnych kwiatuszków w ręku zobaczyć chociażby na jedną sekundę.  Dzięki niemu poznałam wiele warzyw, owoców i kwiatów. Dziadek zaszczepił we mnie ciekawość 'ogródkową', Andrew dzieła dokończył .  

W ogrodach użytkowych (na całym świecie) rabaty z kwiatami przeznaczonymi tylko do cięcia miały tak samo ważne miejsce jak te z warzywami czy owocami. W szklarniach trzymano donice z amarylisami, kliwiami, pelargoniami królewskimi (angielskimi) i aspidistrą. U pewnej angielskiej lady M mieliśmy również piękne jaskrawe bugenwillie, storczyki, ogromnych rozmiarów paprocie, kloniki pokojowe o pstrych listkach oraz oczywiście cudownie pachnące ołowniki, których kwiaty wiecznie czepiały się moich włosów. Wszystko to tylko do dekoracji wnętrz. W kwiacairniach czasami lady M pokusiła się na pyszną hortensję, kwitnące zimą cyklameny czy świąteczne gwiazdy betlejemskie - ale pokoje jej rezydencji ozdabiane były głównie tym, co upawialiśmy w szklarni i oczywiście na terenie ogrodu kuchennego. Tam mieliśmy wielometrowe rabaty kolorowych alstromerii i rok w rok długie szpalery zrobione z tyczek bambusowych podsadzonych pachnącym groszkiem. Mogliśmy naraz udekorować 20 sypialń, duży hall, jadalnię na 50 osób i wiele innych salonów - i wszystko gratis! Prosto z ogrodu! Super!

W porównianiu z rezydencją lady M, mój domek i ogród są naprawdę skromne - jednak moje rabaty produkują stanowczo za dużo kwiatów. Ale to nie jest problem. Pachnący groszek ustawiam w łazience, sypialniach i w moim 'study' , a duże bukiety zazwyczaj stoją na kuchennym stole lub kredensie. Najlepsze jest to, że mogę bukietami z własnych kwiatów obdarowywać rodzinę i przyjaciół! Mam duży rulon celofanu, kilka kłębuszków kolorowych sznurków, tasiemek i rafii - i tyle wystarczy, aby tworzyć najpiękniejsze, najprostsze wiązanki. Kwiaty jednak tnę tylko wczesnym rankiem lub pod wieczór, nigdy podczas gorących, słonecznych dni!

Wiele kwiatów na mojej rabacie muszę przywiązać do podpórek - czasami są to proste gałęzie leszczyny, a czasami kupuję pałeczki bambusa (tak kupuję je porcjami po 20 sztuk, to może kiedyś bez bankructwa zbiorę wystarczającą ich ilość na cały ogród). Przywiązuję w tym tygodniu głównie mieczyki i kleome, kosmosy jeszcze się trzymają, ale na nie też wkrótce przyjdzie czas. Ostróżeczki, łubiny, szałwie i cynie radzą sobie bez podpór.  

********

W warzywniku wielkie zbieranie fasolki szparagowej. Mogłabym ją jeść codziennie i to w wielkich ilościach, bo jest ona jednym z moich najbardziej ukochanych warzyw. Kiedyś byłam na wakacjach u kolegi w Bretanii - w prawdziwej bretońskiej rodzinie, i przed naszym pierwszym wspólnym posiłkiem wszyscy siedzieliśmy dokoła stołu oczyszczając strąki ogromnej ilości fasolki szparagowej - niesamowite! Potem fasolka była gotowana i podawana z masłem oraz bułką tartą według starego zwyczaju. Ale żeby aż tyle tej fasolki ... od tego czasu również i ja zjadam ją w ogromnych ilościach z całkiem czystym sumieniem, to taka moja fasolka po bretońsku ha ha.

A moja upragniona elewacja z modrzewnia się wreszcie zmaterializowała - po ponad roku czekania nie ukrywam, że o niczym innym nie myślę! Mój dom wreszcie będzie pretty! Nasz utalentowany stolarz Marcin dozuje nam jednak tę elewację jak z kroplówki - pracuje tylko w soboty. Potem my z Andrew cały tydzień chodzimy, cmokamy, przyglądamy się, macamy ... i marzymy sobie jak to wszystko będzie wkrótce wyglądało. Krok po kroczku - i może kiedyś budowa domu wreszcie będzie zakończona. No, ale roboty ogólnie to tu nie brakuje ... hmmm

A mój kochany Andrew poleciał sobie na kilka dni do zielonej krainy swoich ojców i dzisiaj nie może niestety przyłączyć się do postu. Jest bardzo dumny, ponieważ dostał wyróżnienie od Agnieszki z Zielonej Ekspansji - ale to już on sam będzie musiał o tym napisać następnym razem. W przyszłym tygodniu będzie też kończył prace nad ogrodem, o którym pisałam w zeszłym poście. Rabaty zbudowane, wypełnione ziemią i obsadzone. Do zrobienia zostanie już tylko ścieżka i kaskada wodna - z tym będziemy się trochę bawić. Potem zaczynamy ogród niedaleko Warszawy - i tam zostaniemy już chyba na dłużej ...