Na rabacie, PORA NA PORA i wyróżnienia

Kochani ... naprawdę jestem pod ogromnym wrażeniem Waszej ciężkiej pracy przy zbieraniu, segregowaniu, suszeniu i opisywaniu nasion. Bardzo podobała mi się myśl Maszki na temat poznawania każdego nasionka ‘osobiście’ – faktycznie codziennie patrzymy na kwitnące za oknem kosmosy, nagietki czy powojniki – ale czy wiemy jak wyglądają ich nasionka? Wydaje mi się, że takie zbieranie i ‘obcowanie’ z  tymi maleńkimi, lecz jakże ważnymi nasionami to już wyższy stopień wtajemniczenia ogrodnika, to już całkiem dotyka duszy. Tworzy się bardzo spacjalna więź pomiędzy rośliną a człowiekiem, poznajemy się jeszcze lepiej ... a przez to nabieramy doświadczenia, pewności siebie i stajemy się lepszymi, odważniejszymi ogrodnikami. Dziękuję za takie duże zainteresowanie Klubem Pożądanego Nasionka!

 

 

 

 

Ale póki jesień i zima, to wysiew nasion tylko w marzeniach. Chociaż zawsze można działać. Zimą można planować co się gdzie posadzi na wiosnę, a teraz czas przygotować rabty w ogrodzie. Już pisałam TUTAJ, jak przygotowuję glebę na rabacie na kwiat cięty na przyszły rok. Poniżej kilka fotek z naszych działań:

 

 

 

 Gladiole już wykopane i osuszone. Pięknie się rozmnożyły. Bulwy ogromne. Wiosną kogoś drogiego nimi obdaruję.

 



 

 

Postanowiłam, że najwyższy czas odgrodzić moje rabatki na kwiat cięty od reszty warzywnika - jakoś zawsze wkradały mi się na ich tyły sałaty i pietruszki - teraz czystka rasowa: tylko kwiaty na rabacie. Andrew został wysłany do lasu po gałęzie ... widać, że gdzieś tu jest bo zawsze chodzi z kubkem gorącej herbaty, a kubek znalazłam. Mam nadzieję, że dzikom spodoba się mój Bolesławiec, już jeden podobno sobie wzięły :)

 

 

 

 

 

I zrobił mi Andrew super płotek, który pasuje do ogólnego wyglądu naszego wiejskiego ogrodu warzywnego. Dodatkowo łuki z gałązek jarzębiny będą pomagałay podtrzymywać wybujałe kosmosy i kleome. Jestem zadowolona. Fajnie jest mieć chociaż raz w roku taki porządek na rabacie!

 

 



 

 

Po ostatecznym oczyszczeniu rabaty i ustawieniu płotków zabrałam się za sadzenie tulipanów. W tym roku dwie wypróbowane odmiany: Ballerina i Uncle Tom. Niestety tak późno zabrałam się za kupowanie cebulkowych, że w sklepach internetowych było już wszystkiego po kilka sztuk, a w szkółkach tylko jakieś super wyfikane odmiany tulipanów o niebieskich lub niesamowicie karbowanych płatkach. Hmmmm ... w hurtowni udało mi się jeszcze złapać te dwie odmiany, które będą ładnie wyglądały wiosną również w wazonie. Posadziłam 200 sztuk - może coś więc się z tego wykluje.

 

 

Tam, gdzie są badylki planuję posadzić białe i błękitne ostróżki - jeszcze tej jesieni. Ostróżki są duże, więc na moich chudych rabatch zmieszczę tylko 20 sztuk. Widać też obcięte łubiny, wilczomlecze i przywrotniki ostroklapowe. Ścieżka czeka na ułożenie kamienia polnego.

O! A tak właśnie cudownie było kilka dni temu. Jak w lecie. Sandałki nawet musiałam wykopać spod kaloszy i cieplejszych butów na jesień. Tego dnia odkryłam straszną prawdę, której mieszkając na Wyspie nie znałam. Otóż podczas regularnego obmacywania roślin na rabacie zdiagnozowałam brak korzeni u 3 rosnących obok siebie łubinów (same zielone jeszcze czupryny, jak głowa biednej Marii Stuart po ścięciu). Tuż tuż wielka dziura wykopana przez Mazie - czyżby nornice????? OMG! Tak, nornice zmasakrowały kilka dobrych metrów kwadratowych warzywnika. Jestem spokojnym (po Nervomixie) człowiekiem więc z niedowierzaniem, lecz bez nerwów powyjmowałam więcej takich głów Królowej Szkocji - np cały rząd mocno wyrośniętej już pietruszki - ale ani kopru włoskiego ani szpinaku nie ruszyły. No i oczywiście panika - 3 łubiny przeżyję, ale co będzie z moimi tulipanami!!!

 

Mazie ryła w ogrodzie cały dzień (nie wiem jak ona oddycha pod tą ziemią) i oczywiście nic nie znalazła, bo w tym czasie nornice pewnie pływały już jachtem po spokojnych morzach karaibskich i popijały zmrożone drinki. Prawda jest taka, że labradory są lepsze na kaczaki - nie nornice, ale dziewczyna przynajmniej ma zajęcie. Ja zabrałam się za obronę ogrodu poważnie - sięgnęłam po stare zapiski Andiego. Pochodzą one z czasów, gdy uczęszczał do Moulton College na kurs ogrodnictwa ekologicznego - jego zapisaki to istna skarbnica wiedzy. Pierwsze kroki do podziękowania nornicom za współpracę to:

 

UTRZYMANIE PORZĄDKU W OGRODZIE - USUNIĘCIE STARYCH, ZESCHNIĘTYCH LUB ZGNIŁYCH ROŚLIN, WYGRABIENIE ŚMIECI (TYPU CHWASTY, DROBNE GAŁĄZKI, KAMIENIE)  - TAK ABY NORNICE NIE MIAŁY GDZIE SIĘ CHOWAĆ PRZED SOWAMI, LISAMI, MYSZOŁOWAMI I KOTAMI.

 

REGULARNE PRACE W OGRODZIE I HAŁAS - NORNICE NIE LUBIĄ HARMIDERU, WIĘC NIE ZNIOSĄ DZWIĘKÓW PRACY PRZY GLEBIE (KOPANIE, GRABIENIE, etc.).

 

A latem posadzę w ogrodzie odpowiednio nielubiane przez nornice rośliny. Myślę, że na topie oprócz jednorocznych będą szachownica cesarska i czosnek bułgarski - super śmierdziaki. Czy ktoś ma w ogrodzie czosnek bułgarski (ma dwie łacińskie nazwy Nectaroscordum siculum - dawniej Allium bulgaricum). Jestem bardzo ciekawa, jak znosi nasz klimat.

 Mazie na tropie potwora.

 

********

Zaczyna się pora na pora. Uwielbiam porę na pora - bo mogę zabrać się za robienie jednej z naszych najukochańszych zup. Była to jedna z pierwszych zup, które nauczyłam się robić 'na swoim' po ślubie. Mieszkaliśmy wtedy nad samym oceanem, obok misteczka Skibbereen w Irlandii. Andrew rewitalizował stary ogród kuchenny 'za murem' (czyli kitchen walled garden), w którym było naprawdę dużo warzyw. Były również wiktoriańskie szklarnie, inspekty, szkółka roślin, ogród ziołowy i ogromny wybieg dla wszelkiego rodzaju ptactwa domowego. Zimą opychaliśmy się brukselkami, pasternakami i oczywiście porami.

 

 

 

 

Od tego czasu na naszym jesienno-zimowym menu przynajmniej raz na tydzień pojawia się ta super prosta zupa-krem z pora i ziemniaków. Pewno każdy z Was zna i w jakiś sposób robi tę popularną na Wyspach zupkę, ale chciałabym się podzielić moim przepisem. Latem można wykonać jej zimną (a nawet zmrożoną) wersję zwaną z francuskiego vichyssoise, ale to już bez dodatku masła.

 

 

ULUBIONA ZUPA-KREM Z PORA I ZIEMNIAKÓW

 

Składniki:

• 2 duże pory - umyte
• 4 duże lub 6 małych ziemniaków - umytych lub obranych
• 1 łyżka masła
• 1 l. rosołku warzywnego lub z kury
• 2 ząbki czosnku
• 250 ml mleka
• sól i pieprz do smaku 

 

Wykonanie:

 

• Pory tniemy na plasterki, czosnek wyciskamy, ziemniaki kroimy na mniejsze części. Ja tym razem ziemniaki tylko umyłam, ponieważ są one prosto z ogrodu. Sklepowe raczej bym obrała.
• W dużym garnku rozpuszczam masło i wrzucam pory, czosnek oraz ziemniaki. Uważam, aby warzywa się nie przypaliły. Na malutkim ogienku, pod przykrywką 'pocą się' przez 10 minut.
• Przygotowuję litr rosołku i zalewam warzywa. Doprowadzam do wrzenia i gotuję około 20 minut - aż ziemniaki będą miękkie.
• Po zdjęciu z ognia trochę można przestudzić, a następnie blenderem zmielić całą zupę. Ja nigdy nie czekam, gorącą zupę zamieniam w krem, dolewam mleko, sól oraz pieprz do smaku, mieszam i podaję. SMACZNEGO!
• Zupę można spokojnie zamrozić. Przechowywać w lodówce.
   

Zupa ta jest świetnym dopalaczem na lunch - szczególnie dla pracującego w jesiennym chłodzie ogrodnika. Ma delikatną konsystencję oraz smak, więc lubią ją zarówno dzieci, jak i dorosłe marudy. Podobno jeśli się regularnie je zupy warzywne na luch, to można żyć 100 lat!

 

 

 

********

 

Serdecznie dziękuję za wyróżnienia, których otrzymywanie sprawia mi przeogromną przyjemność. Nie wiem jakie są zwyczaje przyjmowania tych słodkich plakietek - słyszałam, że trzeba o sobie coś napisać ... ale Wy już właścieiwe wszystko o mnie wiecie. Nie chcę zanudzać. Przekażę więc wyróżnienia dalej. Ciężko jest wybrać kilka najlepszych blogów, ponieważ tyle z nich jest tak szalenie inspirujących i pięknych ... wiem jak dużo ciężkiej pracy idzie na tworzenie postów - podziwiam Was wszystkich za chęć do działania, motywację, dostrzeganie piękna ... oto tylko kilka przykładów moich ulubionych blogów (mam 2 wyróżnienia, więc mogę poszaleć):

 

 

DOLINA TĘCZY

 

DOMOWY ZAKĄTEK

 

MASZKA TU, MASZKA TAM

 

MOJA PRZYSTAŃ

 

MOJE ŻYCIE NA WSI

 

MY TINY KITCHEN GARDEN

 

MOJE TWORY PRZETWORY

 

PIĘKNY ŚWIAT OGLĄDANY OCZAMI MONIKI

 

THE LOST GARDENS OF HELIGAN

 

 

 



 

 A oto plakietki dla Was, które dostałam od:

 

Taliby z bloga  KOLORY MOICH PASJI

 

 

 

 

Dorany z bloga  POD NIEBIEM SZEROKIM

 

*******

 

Thanks to Aga of ZIELONA EKSPANSJA for my lovely award, Andrew xxx

 

 

 

Dziękujemy i pozdrawiamy!!!