Lato i zdrowie wysiane, a za oknem ŻURAWIE LECĄ ...

Podczytuję z wielką ciekawością Zielony Kącik Badawczy i radością obserwuję postępy wszystkich biorących udział w tym eksperymencie. Myślę, że dużo będziemy z Jolą o tym w tym roku pisać, bo to strasznie fajnie zobaczyć jak ludzie z różnych zakamarków naszego kraju (a nawet i zagranicy) zabierają się za siewy nasion - każdy ma jakieś zwyczaje i tradycje. Już widzę, że jest kilka technik - i wszystkie dobre, i wszystkie prawidłowe, i wszystkie na tysiąc procent dadzą świetne rezultaty. Właśnie dzięki Gabrieli przypomniałam sobie, że mam spory worek wermikulitu w garażu i postanowaiłam go wykorzystać. Generalnie wermikulit ( z ang. vermiculite) to bardzo lekki materiał mineralny, który używany jest do izolacji budynków i pieców, ale także znajduje zastosowanie w ogrodnictwie. W związku z tym, iż wermiculit to takie maleńkie gąbeczki świetnie zatrzymujące wodę - miesza się go często z podłożem dla poprawienia jego wilgotności. Można go jednak użyć zamiast podłoża do przykrycia wysianych nasion. Tak właśnie zrobiłam w tym roku, chociaż nie jest to w moim zwyczaju. Ciekawa jestem co wyjdzie z tego mojego eksperymentu. 

U nas w kraju wermikulit można spokojnie kupić w necie.

Na poniższych fotkach widać siewki karczchów, sałaty liściowej oraz groszków pachnących - wszystkie siane były do podłoża zmieszanego z wermikulitem lub głównie z perlitem (te dwie rzeczy różnią się minimalnie, ale do mieszank do wysiewu, sadzonek i siewek, ze względu na swoją budowę i właściwości - nalepszy jest perlit). Na ostatnim zdjęciu widać, że nasiona pokryte są cieniutką wartwą wermikulitu.  

No i tak jak sobie obiecałam - oprócz kilku nasion 'specjalnej troski' - z głównymi wysiewami poczekałam aż do kwietnia, i to nawet aż do 2go dnia miesiąca! Ha Ha! Widać jaka jestem kobieta z zasadami ;-) Dłużej nie mogłam czekać, szczególnie, że w mojej niby-szklarni jest tak cudownie - czasami można zamknąć oczy i pomyśleć, że jest się w jednym z biomów w Eden Project ... cieplutko, pachnie glebą i wodą - a do tego dookoła śpiew ptaków i nawoływania żurawi. Prawdziwy raj - chociaż nie wygląda może zbyt malowniczo, to jest bardzo przydatna i praktyczna. A więc wysiałam wszystkie nasiona kwiatów jednrocznych, gdyż dłużej czekać nie mogę.

W tym roku, ze względu na wariactwa pogodowe i mało miejsca na parapetach oraz niby-szklarni (przecież do kwiatów jeszcze dochodzą warzywka i zioła), postanowiłam nasiona wysiać do małych doniczek P9 i później je przepikować. Jest to troche bardziej czasochłonne niż sianie do multipaletek, ale w fazie kiełkowania zajmuje mniej miejsca - a więc mogę wszystkim nasionkom zafundować kiełkowanie w propagatorze! W tym czasie nie potrzebują tak dużo światła - tylko ciepło i wilgoć, a więc propagator siedzi sobie spokojnie w sypialni gościnnej na stoliku przy oknie. Jak tylko siewki zaczną się pojawiać, to szybko zabieram je do niby-szklarni - tam jest już więcej światła, więc siewki nie wyciągną mi się jak struny. 

******

Andrew, jako nasz główny kucharz, zaczął siewy warzyw liścistych na tzw. młode listki. Pisałam o nich trochę w artykule 'Co się kryje w sałatach typu „baby leaf”?' - ale sama zdziwiłam się jak bardzo są zdrowe. Dodatkowo są smaczne i ślicznie wyglądają w sałatkach. Nie będę już marudzić na temat nudziarskiej sałaty masłowej, ale błagam Was - chociaż spróbujcie tych baby-leaf'sów! Poniżej krok-po-kroku:

Listki baby-leaf można siać w donicach, skrzynkach balkonowych, drewnianych skrzyniach po winie lub owocach ... właściwie we wszystkim. Należy zapewnić im jednak wystarczająco podłoża ogrodniczego, aby  rośliny podczas wzrostu utrzymywane były w odpowiedniej wilgotności - sałata lubi wodę. Andrew tym razem wysiał do jednej skrzyni nasiona rukoli, a do drugiej mieszankę sałat liściowych. Można też kupić mieszanki, w których jest i rukola, i sałata, i endywia ... ale z praktyki wiemy, iż rukola rośnie szybciej i jest silniejsza od delikatnych siewek sałaty liściowej - w pewnym momencie wypiera słabsze rośliny i pozostaje sama.  

Po wyłożeniu skrzyni gazetą (inaczej przez otwory w podstawie woda uciekałaby zbyt szybko), nasypaniu do niej przygotowanego do siewów i pikowania podłoża oraz odpowiednim jego wyrównaniu oraz uklepaniu - możemy zabrać się za wysiew nasion. Tak jak zawsze - pamiętamy, aby nasiona siać rzadko, gdyż inaczej młode siewki mogą być narażone na gnicie i umieranie ... nasiona przykrywamy delikatnie cienką warstwą podłoża. Podlewamy obficie konewką z drobnym sitkiem i ustawiamy w jasnym miejscu, w którym temp. minimum (w nocy) utrzymuje się około 10oC. 

Nasze nasiona kiełkowały już po kilku dniach. Teraz mamy lasek siewek rukoli i troche rzadszy lasek siewek sałaty liściowej - widać różnicę, o której pisałam powyżej ;-) Za kilka tygodni będziemy zajadać się własnymi baby-leaf'sami, a potem już mam nadzieję będzie sałata z ogrodu. W tym roku w warzywniku będziemy siać sałatę rzymską i liściową, a także 'Mizunę', 'Mibunę' i 'Pak Choi' czyli warzywa orientalne. Mnaim mniam mniam ...

W Anglii takie mieszanki można kupić w każdym sklepie ogrodniczym, a i u nas od jakiegoś czasu zaczęły pojawiać się takie ciekawostki. W zeszłym roku kupowałam je w Lidlu (teraz też tam są), a w tym roku widziałam już sporo mieszanek w ofercie producentów polskich nasion, na przykład poniżej widać mieszankę firmy Legutko. Ich propozycja jest o tyle ciekawa, że zawiera zarówno nasiona pojedynczych gatunków roślin, tj. rukolę czy endywię, jak i mieszanek, np. fitness, fantazyjnej czy włoskiej. Co więcej producent twierdzi, iż z jednego wysiewu można uzyskać 2-3 zbiory młodych listków.

******

Widzę, że na większości blogów trwają poszukiwania wiosny ... ale inaczej się nie da. Ile razy próbuję sytuację zignorować, tyle razy łapię się na intensywnym rozmyślaniu o pogodzie. W Gdańsku już coraz cieplej i coraz żywiej. Na ulicach zaczynają 'szlajać' się turyści - podekscytowani, zakręceni i całkowicie przełączeni na tryb 'zwiedzanie'. W kawiarniach pełno włochów, anglików, niemców i wielu wielu innych przybyszów z sałego świata ... uwielbiam ich obserwować, gdyż fascynują mnie różne kultury i ich obyczaje. Gdy 'podglądam' rodziny podróżujące z dziećmi (szczególnie włoskie), to natychmiast polepsza mi się nastrój i widzę, że nie tylko my jesteśmy crazy. 

A na Motławie i przy Wyspie Spichrzów trwają prace - nie jestem pewna co tam robią. Wzdłuż nabrzeża wyspy wydobywają muł - kolorowe stateczki uwijają się jak mrówki. Wolę jednak nie myśleć o tym, co zrobią z Wyspą Spichrzów, wystarczająco boli mnie zniszczenie starych budynków Stoczni Gdańskiej, w których 100 lat temu  szkicowano projekty nowatorskich statków i konstrukcji portowych ...  kto będzie o tym kiedyś pamiętał?

A u mnie na wsi - no cóż, tak jak widać na zdjęciu poranki nadal bardzo mroźne: na drzewach gruby szron, na niebie zimne słońce, a na karmnikach dziesiątki rozświergotanych ptaków. Oczywiście dokarmiamy je regularnie, teraz zaczął się już okres lęgowy, więc pomagamy im jak możemy. W kuchni na całego idzie produkcja przysmaków w szyszce, a czarne pestki słonecznika i nasiona murzynka bardzo szybko znikają. Wśród stadek odwiedzających nasz ogród są też dwa cudnie śpiewające kosy i elegancki rudzik, który załapał się na poniższym zdjęciu. Zastanawiamy się nad dokarmianiem żurawi - podobno można im dawać ziarno i suchy pokarm dla kotów i psów (???) - ale nigdy nie nasze 'ludzkie' jedzenie ze względu na zawartość soli. Hmmm ... czy ktoś dokarmia żurawie?